rehab-of-dreams.fotkoblog.pl

Ostatnimi czasy dużo grałam w LEGO Hobbit'a i musze powiedzieć, że gry lego wciągają baaardzo :), a szczególnie osadzone w magicznym świecie Śródziemia* <3... Kiedyś się muszę zabrać na Władcę Peirścieni i inne książki Tolkiena ale to trzeba mieć duuużo czasu ;)
Pamiętam jak czytałam Hobbita, nie tak dawno temu, bo na prezentację maturalną. Wtedyż to moja polonistka na mnie wyjechała, że ta książka jest chłamem i jest niegodna czegoś takiego jak prezentacja maturalna. Do dziś nie rozumiem jej toku myślenia, ale to już nie istotne :p

Próbuję jakoś się znowu dostosować do warunków domowych, ale to trudne skoro moja pomoc jest za mało pomocna i nie taka, jaka być powinna... 

Niestety dzieje się to, czego się najbardziej obawiałam - rodzicom odbija i zaczynają znowu swoje kazania głosić o tym, że nic nie robię, że pracy nie szukam... co z tego, ze umowa jest taka, że na razie prawko robie, a potem coś z pracą się pomyśli. Poza tym oni chyba nieogarniają, że w naszych wspaniałych czasch, gdzie teraz mnóstwo strajków i rozpiździelu w rządzie, na prawdę trudno jest robotę znaleźć o tak. Nie mówie tego o sobie, tylko o moich przyjaciołach, którzy od września szukają roboty, ale w tym kraju bez doświadczenia nigdzie cie nie chcą. Z drugiej strony doświadczenia nie ma jak zdobyć, ehhh szkoda słów na to co się dzieje w naszym kochanym państwie...

O strajkach już nawet ne wspomnę, jako mieszkaniec jednego z najbardziej "zakopalniowanego" miasta na śląsku -.- . Daje się we znaki, jak przez tydzień za oknami wuwuzele i tłumy cisną przez miasto, aż nie wychodziłam w porze przedpopołudniowej, bo kto wie, co by się porobiło...

W każdym razie, no trudno jest. Nikt nie mówił, że będzie łatwo, ale też moi rodzice, są zbyt uparci i dumni, żeby się z nimi dogadać tak po ludzku, na spokojnie. Przykre też, że cała ich złość, czy niepowodzenia w pracy spadają na mnie. Ehhh.

Ludzie cieszcie, się jeśli umiecie się dogadać z waszymi rodzicami bez choćby jednej kłótni.

Mam ochotę czasem zostać taka niezależna, napisać książkę, czy coś. Wiecie tak robota, która nie wymaga stresu. Albo zajmowanie się dziećmi. Dziecko nie drze japy, że jesteś bezndziejny, bo siedzisz na tyłku od pięciu minut, ani nie krzyczy, że zupy nie ma, a mogłaby być, a ty się miałeś domyśleć człowieku... Nic, tylko sie modlić, żeby odpuścili trochę.